અલંકાર

આંતરપ્રાસ

ઉપમા

અંત્યાનુપ્રાસ

વર્ણાનુપ્રાસ

વ્યતિરેક

અનન્વય

શબ્દાનુપ્રાસ

ઉપમા

શબ્દાનુપ્રાસ

અંત્યાનુપ્રાસ

વર્ણસગાઈ

સજીવારોપણ

રૂપક

અંત્યાનુપ્રાસ

અનન્વય

ઉપમા

ધીમે-ધીમે તે ડગ ધરતો - કોઈ મત્ત ગજેન્દ્રની માફક

ડોહો સોટા જેમ હાલવા ચાલવા લાગ્યો.

વદન સુધાકરને રહું નિહાળી

કાચ, ઘડિયાળ અને સત્યની પેઠે ટાઈમટેબલ પણ નાજુક વસ્તુ છે.

રખે ભાણેજ નવ મરે.

વૃક્ષો હસતાં હતા

ફૂલનો પછેડો ઓઢું પ્રેમઘાટડી રે

દવાખાનું પાંજરાપોળ જેવું હશે