ગુજરાતી વ્યાકરણ (Gujarati grammar)

પેઠે - સાંજે

અનભે - રૂવાડે

રાસ - મેળ

નથ - સ્પષ્ટ

અવ્યવીભાવ

બહુવ્રીહી

તત્પુરુષ

મધ્યમપદલોપી

સમુદ્રમાં ભણી ઉપડયા કમરને કસી રંગથી

કાળી ધોળી રાતી ગાય,પીએ પાણી ચરવા જાય.

કદી મારી પાસે વનવન તણાં હોત કુસુમો

છે કો મારૂ અખિલ જગમાં ? બૂમ મેં એક પાડી

મેં

અમને

ઘરે

તેમણે

આ મારું પુસ્તક નહીં,મારું ભવિષ્ય છે. : અપહ્યુતિ

બાપુનું તેજ તો તેજ છે. : અનન્વય

બાનું હૃદય સરોવર છલકાઈ ગયું. : રૂપક

લગ્નમાં રૂપેરી શરણાઈ ગુંજતી હતી. - સજીવારોપણ

ઇ - ઉ

ઐ - ઔ

એ - ઓ

અ - આ