ગુજરાતી વ્યાકરણ (Gujarati grammar)

સંતોષ

સ્વચ્છ

અપ્રમાણ દેહ

સહકુંટુંબ

તે આવે તો કંઈક ગમે.

તેં કહ્યું હોત તો અમે આવત.

હું તો મળીશ જ.

ક્યાંક મળો તો રોકી લેજો.

વિભુવાસ વસો મુજ અંતરમાં. : તોટક

મધુર મધુર ઠંડો વાય છે વાયુ આજે : માલિની

પવન ઝડપે પાણી ડોલ્યાં નદી મલકી પડી : શિખરિણી

ટકે અહીં આશ વિના જ ગેકો. : ઉપેન્દ્રવજા

બતક

કાબર

પોપટ

મોર

ભાંગ્યું ભાંગ્યું તોય ભરુચ - પડતીમાં હોવા છતાં આબરૂ જાળવવાની શક્તિ ધરાવવી

ઘડીમાં તોલો ને ઘડીમાં માસો - અસ્થિર ને ચંચળ મનવાળા હોવું

આડા લાકડો આડો વહેર - પાકે ઘડે કાંઠા ન ચઢે

દૂરથી ડુંગર રળિયામણા - દૂરથી બધું જ સુંદર દેખાય.

ત્રીજી

છઠ્ઠી

ચોથી

પાંચમી