ગુજરાતી વ્યાકરણ (Gujarati grammar)

સ્નેહાધી

પાપપુણ્ય

દેશપ્રેમ

વનવાસ

યજમાન

પરોણો

અતિથિ

મહેમાન

છાતી

ઝાકળ

કઠોળ

મૃગજળ

એકલ પાંખ ઉડાયના એકલ નહી હસાય

બપોરી વેળાનું હરિતવરણું ખેતર ચડ્યું

છે કો મારું અખિલ જગમાં ? બૂમ મે એક પાડી

જહી મરણયે મહોત્સવ અપૂર્વ જેવું થતું

મામા આવ્યા, લાવ્યા મજાની વાતો

સ્વતંત્ર પ્રકૃતિ તમામ, એક માનવી કાં ગુલામ

મનગમયંતી બોલ દમયંતી નળે પાડ્યો સાદ

સતી ખેદ હતી જોતી, વધને વધતો જતો

4

2

3

1