અલંકાર

ગાંધીજી તે ગાંધીજી !

જીવનવાડી કરમાઈ ગઈ

હૈયું જાણે હિમાલય !

દમયંતીનું મુખ ચંદ્ર જેવું છે

વ્યાજસ્તુતિ

રૂપક

અનન્વય

શ્લેષ

જ્યાં ત્યાં વય બદલી સંતાય જાણે પરીઓ !

ઊંઘતાને પાયે જગની જેલ

મેરુ રે ડગે ને જેનાં મન નો ડગે

મહુડા માયા ઉતારતા યોગી જેવા લાગે છે

ઉત્પ્રેક્ષા

રૂપક

ઉપમા

વ્યતિરેક

ઉપમા

ઉત્પ્રેક્ષા

શ્લેષ

વ્યતિરેક